Een keer per jaar ga ik met mijn ouders voor controle naar het Centrum voor Thuisbeademing van het UMCG in Groningen. Daar wordt de chip van de apparatuur die mijn ademhaling ondersteunt uitgelezen. De dokter zei dat ik het goed had gedaan en daarmee bedoelde hij dat ik de apparatuur gedurende de nacht voldoende heb gebruikt. Dat moet ook wel want die zorg is nodig en ik ben blij met de begeleiding. Ze zijn daar altijd heel behulpzaam en vriendelijk. Het was coronatijd dus veel ontsmetten en vragen beantwoorden. Met mondkapje en afstand houden natuurlijk. Mijn moeder gaat ieder jaar ook op voor dezelfde controle. Ik was nogal zenuwachtig want vaak wordt bloed afgenomen uit een slagader en dat doet pijn. 
Dan knijp ik in de handen van mijn vader. Omdat ik de beademing zo goed had gebruikt hoefde ik niet geprikt te worden. Volgend jaar weer wel.
Op de terugweg hebben we nog even een cheeseburger gegeten in de auto bij de Mc Drive in Hoogeveen. Zo konden we toch even ‘proeven’ hoe het straks zal zijn als corona voorbij is en we meer vrijheid hebben. Ik was wel blij om weer thuis te zijn in de woonvorm.